عفونت های مجاری ادراری Urinary tract infections شامل عفونت دستگاه ادراری ، از جمله مثانه (سیستیت) ، مجرای ادراری (کلیه) یا کلیه (عفونت کلیه) تأثیر می گذارد. عفونت ادراری ها ممکن است با آنتی بیوتیک درمان شوند ، اما همیشه برای درمان آن آنتی بیوتیک مورد نیاز نیست.
علائم عفونت ادراری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن (دیسوریا)
نیاز به ادرار بیشتر از حد معمول در طول شب (شب ادراری)
ادراری کدر
نیاز به ادرار ناگهانی یا فوری تر از حد معمول
نیاز به دفع ادرار بیشتر از حد معمول
خون در دفع ادرار
درد شکم یا درد در کمر ، درست زیر دنده ها
درجه حرارت بالا ، یا احساس گرما و لرز
دمای بسیار پایین بدن زیر 36 درجه سانتیگراد
علایم عفونت ادراری در کودکان
کودکان مبتلا به عفونت ادراری همچنین ممکن است علایم زیر را داشته باشند:
درجه حرارت بالا – گردن ، کمر یا شکم کودک در هنگام لمس گرمای بیش از حد معمول دارد
حال عمومی ناخوشایند – نوزادان ممکن است تحریک پذیر باشند و به درستی تغذیه نکنند
شب ادراری و خیس کردن لباس در طول روز
احساس کسالت و مریضی
عفونت ادراری در افراد سالمند
عفونت ادراری در افراد سالمند ، ضعیف یا افرادی که دارای کاتتر ادراری هستند علائم عفونت ادراری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تغییرات در رفتار ، مانند رفتار گیج کننده یا آشفته
خیس کردن خود (بی اختیاری) که بدتر از حد معمول است
شدید شدن لرزش یا ایجاد لرزش جدید در بدن
اگر پرستار بیمار یا مراقبان او به وجود عفونت ادراری در فرد بیمار مشکوک شده باشند لازم است موارد زیر را در فرد مورد توجه قرار دهند :
درجه حرارت بسیار بالا ، یا احساس گرما و لرز
دمای بسیار پایین زیر 36 درجه سانتیگراد
گیجیی ، خواب آلودگی یا مشکل در صحبت کردن
عدم دفع ادرار در تمام روز
احساس درد در قسمت پایین شکم یا در پشت ، درست در زیر دنده ها
مشاهده خون در دفع ادرار
این علائم نشان دهنده عفونت کلیه است که در صورت عدم درمان می تواند جدی باشد.
درمان توسط پزشک :
لازم است فرد بیمار در مورد علائم خود با پزشک گفتگو نماید و ممکن است لازم باشد نمونه ادرار بدهد. پزشک یا پرستار بیمار ممکن است تعدادی توصیه های مراقبت از خود را به بیمار ارائه دهد و مصرف مسکن را توصیه کند.
اگر پزشک تشخیص دهد که بیمار ممکن است به آنتی بیوتیک ها نیاز داشته باشد ، در یک نسخه برای او آنتی بیوتیک بخصوصی را تجویز خواهد نمود .
ممکن است از بیمار خواسته شود که بلافاصله مصرف این داروها را شروع کند تا منتظر بماند تا علائم بهبود یابد. این مسئله بسیار مهم است که بیمار تمام دوره آنتی بیوتیک ها را به پایان برسانید ، حتی اگر احساس بهتری داشته باشد .
عود عفونت ادراری :
اگر عفونت ادراری پس از درمان مجددا عود کرد ، ممکن است لازم باشد که آزمایش ادرار انجام شود و آنتی بیوتیک های مختلف برای درمان تجویز گردد .
همچنین پزشک توصیه هایی در مورد نحوه پیشگیری از عود عفونت ادراری ارائه خواهد داد . اگر بیمار به صورت دایم دچار عفونت ادراری شود لازم است به طور منظم تحت درمان قرار گیرد . اگر عود عفونت ادرای در دوران یائسگی رخ دهد ، ممکن است کرم واژینال حاوی استروژن به بیمار پیشنهاد شود.
اقدامات درمانی عفونت ادراری در منزل
- برای تسکین درد: استفاده از داروی مسکن تا 4 بار در روز برای کاهش درد و درجه حرارت بالا – برای افراد مبتلا به عفونت ادراری ، ایبوپروفن یا آسپرین توصیه می شود.
- استفاده از مسکن پاراستامول مایع برای کودکان بهتر است
- استراحت کافی و نوشیدن مایعات در طول روز و شب – بخصوص در هوای گرم این کار را ادامه دهید تا ادرار رنگ پریده دفع کنید
- اجتناب از رابطه جنسی تا زمانی که بیمار احساس بهبود داشته باشد . عفونت ادراری مسری نیست و به همسر شما منتقل نخواهد شد ، اما رابطه جنسی ممکن است ناراحت کننده باشد
- برخی از داروخانه ها خدمات مدیریت عفونت ادراری ارائه می دهند و در صورت نیاز می توانند آنتی بیوتیک تجویز کنند.
علل عفونت مجاری ادراری
عفونت های ادراری معمولاً در اثر ورود باکتری های مدفوع به مجاری ادراری ایجاد می شود. باکتری ها از طریق لوله ای که ادرار را از بدن (مجرای ادرار) خارج می کند وارد بدن می شوند.
پیشابراه زنان کوتاهتر از مردان است. این بدان معنی است که باکتری ها بیشتر و آسان تر به مثانه یا کلیه ها می رسند و باعث عفونت می شوند.
مواردی که خطر ورود باکتری ها به مثانه را افزایش می دهد عبارتند از:
داشتن رابطه جنسی
بارداری
بیماری هایی که مجاری ادراری را مسدود می کند – مانند سنگ های اسکیدنی
بیماری هایی که تخلیه کامل مثانه را مشکل می کند – مانند بزرگ شدن غده پروستات مردان و یبوست در کودکان
سوندهای ادراری (لوله ای که در مثانه برای تخلیه ادرار استفاده می شود)
داشتن سیستم ایمنی ضعیف – به عنوان مثال ، افراد مبتلا به دیابت یا افرادی که شیمی درمانی می کنند
عدم نوشیدن مایعات کافی
تمیز و خشک نگه نداشتن ناحیه تناسلی
نحوه پیشگیری از عفونت ادراری
اقداماتی وجود دارد که می تواند برای جلوگیری از بازگشت عفونت ادراری به بیمار کمک کند.
این اقدامات را انجام دهید :
هنگام شستن خود در دستشویی بدن را از جلو به عقب پاک کنید
ناحیه تناسلی را تمیز و خشک نگه دارید
مایعات فراوان ، به ویژه آب بنوشید – به طوری که در طول روز مرتباً ادرار کنید و احساس تشنگی نکنید
قبل و بعد از رابطه جنسی پوست اطراف واژن را با آب بشویید
ادرار کردن در اسرع وقت بعد از رابطه جنسی
پوشک یا پد بی اختیاری در سالمندان را در صورت کثیف شدن سریع عوض کنید
این اقدامات را انجام ندهید :
از صابون معطر استفاده نکنید
اگر احساس دفع ادرار دارید هرگز ادرار خود را نگه ندارید
موقع دفع ادرار عجله نکنید – سعی کنید مثانه خود را کاملاً خالی کنید
لباس زیر تنگ و از جنس الیاف مصنوعی مانند نایلون نپوشید
نوشیدنی های الکلی مصرف نکنید ، زیرا ممکن است مثانه را تحریک کنند
غذاها یا نوشیدنی های خیلی شیرین نخورید ، زیرا ممکن است باعث رشد باکتری ها شود
از کاندوم یا دیافراگم با روغن اسپرم کش استفاده نکنید و از سایر روشهای جلوگیری استفاده نمایید
راههای دیگر برای جلوگیری از تکرار عفونت ادراری
اگر بیش از 3 عفونت ادراری در 1 سال یا 2 عفونت ادراری در 6 ماه دارید ، اقدامات دیگری وجود دارد که ممکن است به جلوگیری از عفونت ادراری کمک کند.
شواهدی وجود دارد که استفاده از موارد زیر در زنان زیر 65 سال جهت درمان عفونت ادراری مفید است :
مکمل D-مانوز البته این مکمل برای زنان باردار توصیه نمی شود
محصولات زغال اخته ، مانند آب میوه یا قرص آن
قبل از مصرف هر کدام از این موارد با متخصص زنان مشورت کنید.
مرکز پرستاری زندگی برتر اکسین با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه در امر ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد با کادری مجرب و متخصص به صورت شبانه روزی در خدمت همشهریان گرامی باشد.
کادر مجرب این مرکز در قالب پرستار سالمند ، پرستار بیمار و پرستار کودک همواره با در نظر گرفتن آخرین استانداردهای خدمات مراقبتی و پرستاری به ارائه خدمت پرداخته و آسایش و امنیت عزیزان شما را اولویت اصلی خویش قرار داده است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.
