در این مقاله به بررسی پرستار بیمار مبتلا به پارکینسون میپردازیم. شاید برای شما سؤال شود که اصلاً پارکینسون چیست؟ چه علائمی دارد؟ چه کسانی ممکن است به این بیماری مبتلا میشوند؟ آیا این بیماری واگیردار است؟ اگر میخواهید به پاسخ تمامی سؤالات خود برسید، در ادامه ما را همراهی کنید.
پارکینسون چیست؟
بیماری پارکینسون، یک نوع مریضی عصبی است که در افراد سالمند بسیار دیده میشود. دلیل آن منقبض شدن بدن است که باعث تکان خوردن دست و لرزش میشود. پس از آلزایمر، پارکینسون رایجترین بیماری در بین افراد سالمند است.
در ادامه با موضوع پرستار بیمار مبتلا به پارکینسون با ما همراه باشید. بیشتر از یک میلیون نفر در ایلات متحده آمریکا مبتلا به پارکینسون هستند و نیاز به پرستار برای این افراد، امری ضروری به نظر میرسد. پارکینسون به راحتی در بدن انسان پرورش مییابد و به تدریج برای دستوپا مشکلاتی به وجود میآورد.
بیشتر کسانی که مبتلا به بیماری پارکینسون هستند، بیشتر از 50 سال سن دارند اما اینت بیماری در افرادی که سن کمتری دارند حتی 25 سال سن نیز دیده شده است. خوب است که بدانید میشود مشکلات ناشی از پارکینسون را کم کرد. پارکینسون در بدن به دلیل کمبود دوپامین و استیلکولین به وجود میآید.
پرستاری از بیمار مبتلا به پارکینسون
پرستار بیمار مبتلا به پارکینسون یکی از سختترین شغلهاست. پرستاران باید با توجه به شرایط بیمار به آن توجه کنند. مهمترین موارد مراقبت از این بیماران عبارتاند از:
- حل مشکلات جسمانی
- امید و اطمینان دادن به بیمار در جهت درمان آنها
پرستار بیمار باید توجه باشد که بیمار حتماً در طول شبانهروز حداقل دو لیوان آب مصرف کند. همان طور که میدانید با استفاده زیاد از دارو، شخص دچار یبوست میشود. به همین دلیل پرستار باید بداند که از غذاهای که دارای فیبر زیادی هستند استفاده کند. پرستار توجه داشته باشد که غذا شل نباشد، سعی کند بیشتر از غذاهای سفت استفاده کند.
یکی دیگر از نکاتی که در موضوع پرستار مبتلا به بیماری پارکینسون باید به آن توجه کنید، این است که نیم ساعت قبل از مصرف هر وعده غذایی، حتماً بیمار را به سرویس بهداشتی ببرید. همزمان با رشد بیماری، پایین اندامها سفت میشود و باعث به وجود آمدن مشکل در حرکات مریض برای کنترل و نگهداری خود میشود و شخص قادر به خوردن تنهایی غذا نمیشود. مقدار غذایی که بیمار میخورد کم میشود و در گاهی از اوقات حتی از بیست و چهار ساعت میگذرد.
در این زمان پرستار بیمار مبتلا به پارکینسون باید بیمار را در مناسبترین وضعیت ممکن برای غذا خوردن قرار دهد و از ظرفهای گود استفاده کند. با توجه به شرایط بیمار، سفتی غذا را تعیین کنید که بیمار برای هضم غذا دچار مشکل نشود.
مراقبت از بیمار پارکینسونی
همان طور که میدانید، اکثر بیماریها به دلیل کمبود ویتامین در بدن به وجود میآیند. پرستاران باید ویتامین را در ظرف غذای بیمار قرار دهند تا از رشد بیماری جلوگیری شود. برای کاهش لرزش دست بیمار باید کارهایی از نظیر نرمش دستها، به دست گرفتن سکه و ورز دادن توپهای کوچک استفاده کرد.
در این سن و با وجود بیماری پارکینسون، بیمار نمیتواند به خوبی قدم بردارد. با توجه به این شرایط پرستار بیمار مبتلا به پارکینسون میتواند با ایجاد خطوط و حرکت دادن بیمار بر روی آنها، به حرکت کردن بیمار کمک کند.
بهتر است که بیمار را بر روی یک سطح صاف بخوابانید؛ به دلیل اینکه بیمار ستون فقراتش را به جلو متمایل میکند. برای جلوگیری از به وجود آمدن قوز، خوب است که به پشت و بدون بالش دراز بکشد و بدن خود را شل کند. به بیماران یاد بدهید و یادآوری کنید که برای قوی کردن بدن خود به ورزش نیاز دارد. به او بگویید که ورزشهایی را که پزشک گفته انجام دهد و در طول زمان به مقدار خیلی کم میزان سرعت و قدرت ورزش را افزایش دهد.
خواب و استراحت نیم روزی
نکته دیگری که در موضوع پرستار بیمار مبتلا به پارکینسون میپردازیم، مدت زمان خواب بیمار است. بیمار برای داشتن انرژی کافی، باید در طول روز طبق ساعت معین شده، چرت کوتاهی بزند. این چرت کوتاه در حد سی دقیقه باشد. در هنگام پوشیدن لباس بیمار، باید دقت فراوانی به خرج دهید زیرا مفصلهای فرد در این سن بسیار حساس است.
کلام آخر
در مطالب بالا نکاتی درباره پرستار بیمار مبتلا به پارکینسون گفتیم. همان طور که میدانید این شغل هم پرستاری محسوب میشود و نگهداری از سالمند سختیهای بسیار زیادی دارد. امیدواریم که از خواندن این مطالب لذت برده باشید و نکاتی که مدنظر داشتهاید را یافته باشید.