دیابت در کودکان ، علائم و راه های درمان

بیماری دیابت در صورتی اتفاق می‌افتد که بدن نمی‌تواند به درستی از قند موجود در غذاها استفاده کند. قند برای بدن مانند سوخت است و بخش عظیمی از انرژی روزانه ما را تامین می‌کند و بدن ما به کمک هورمونی به نام انسولین، این قند را به انرژی تبدیل می‌کند. اما در کودکان دیابتی، بدن نمی‌تواند به اندازه کافی انسولین تولید کند یا از آن به درستی استفاده کند که باعث می‌شود قند در خون بالا برود. اگرچه دیابت می‌تواند چالش‌هایی ایجاد کند، اما با یادگیری این که چگونه مراقب خود باشند و از دستورالعمل‌های پزشک پیروی کنند، کودکان مبتلا به دیابت نیز می‌توانند مثل دیگر بچه‌ها، زندگی سالم و پرانرژی داشته باشند. بنابراین پرستاری از کودک دیابتی موضوعی بسیار مهم و حیاتی است.

در این مقاله، به بررسی چگونگی زندگی کودکان دیابتی، نیازها و چالش‌های آن‌ها و همچنین راهکارهایی برای بهبود کیفیت زندگی این کودکان خواهیم پرداخت. هدف این است که با ارائه اطلاعات کامل و علمی، به والدین، معلمان و کودکان کمک کنیم تا بتوانند با دیابت به بهترین شکل ممکن کنار بیایند و زندگی راحت و شادتری داشته باشند.

علائم دیابت در کودکان

کودکان دیابتی با محدودیت‌هایی مواجه هستند که می‌تواند بر فعالیت‌های روزمره و کیفیت زندگی آن‌ها تأثیر بگذارد. این محدودیت‌ها شامل نیاز به نظارت مداوم بر سطح قند خون، مصرف منظم انسولین و پیروی از رژیم غذایی خاص است. تشخیص زودهنگام دیابت در کودکان به جلوگیری از عوارض جدی کمک زیادی می‌کند. شناسایی علائم اولیه این بیماری، که ممکن است در ابتدا به راحتی نادیده گرفته شوند، برای والدین و پرستاران بسیار اهمیت دارد که در ادامه به بررسی و توضیح هر کدام پرداخته می‌شود:

• سطح بالای گلوکز در خون و ادرار: گلوکز نوعی قند است که بدن از آن برای تولید انرژی استفاده می‌کند. وقتی دیابت نوع ۱ وجود دارد، بدن نمی‌تواند این قند را به‌ خوبی مصرف کند، بنابراین گلوکز در خون و ادرار جمع می‌شود. آزمایش خون و ادرار می‌تواند این مشکل را نشان دهد.
• تشنگی غیرعادی: وقتی بدن گلوکز را نمی‌تواند به خوبی استفاده کند، آب بیشتری از دست می‌دهد که باعث می‌شود کودک به طور مداوم احساس تشنگی کند، حتی اگر به اندازه کافی آب بنوشد.
• کم‌ آبی بدن: از دست دادن زیاد آب به دلیل افزایش ادرار و عدم توانایی بدن در جذب گلوکز، باعث کم ‌آبی می‌شود که در نهایت می‌تواند به خشکی دهان و پوست منجر شود.
• ادرار مکرر: افزایش گلوکز در خون باعث می‌شود که کلیه‌ها بیشتر کار کنند تا آن را از بدن خارج کنند.
• گرسنگی شدید همراه با کاهش وزن: حتی با وجود افزایش اشتها و گرسنگی شدید، بدن نمی‌تواند گلوکز را به درستی استفاده کند، بنابراین انرژی کافی ندارد که باعث می‌شود کودک با وجود خوردن غذای کافی و حتی زیاد، همچنان وزن کم کند.
• کاهش اشتها در کودکان کوچک‌تر: در کودکان کوچک‌تر، ممکن است دیابت باعث کاهش اشتها و یا بی اشتهایی در کودک شود، زیرا بدن به دلیل عدم استفاده از گلوکز، احساس ضعف می‌کند و کودک تمایلی به خوردن ندارد.
• تاری دید: گلوکز اضافی در خون می‌تواند مایعات بدن را از چشم‌ها خارج کند، که در برخی موارد، منجر به تاری دید و مشکلات بینایی می‌شود.
• حالت تهوع و استفراغ: در برخی موارد، بدن ممکن است به دلیل تجمع گلوکز و تولید مواد زائد خاصی به نام کتون‌ها دچار تهوع و استفراغ شود.
• درد شکم: تجمع کتون‌ها در بدن می‌تواند باعث ایجاد درد و ناراحتی در ناحیه شکم شود.
• ضعف و خستگی: بدن نمی‌تواند از گلوکز برای تولید انرژی استفاده کند، بنابراین طبیعی است که کودک مبتلا، احساس ضعف و خستگی مداوم و همیشگی داشته باشد.
• بوی شیرین در تنفس: بدن ممکن است به دلیل تولید کتون‌ها بوی میوه‌ای بدهد و تنفس کودک سریع‌تر از حد معمول شود.
• عفونت قارچی در دختران: دیابت کنترل نشده نیز می‌تواند باعث ایجاد عفونت‌های قارچی در دختران شود.

گیاه‌خواری در کودکان دیابتی می‌تواند تأثیرات مثبتی بر کنترل دیابت کودک داشته باشد، اما نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و متعادل دارد. رژیم‌های گیاه‌خواری معمولاً سرشار از فیبر ویتامین‌ها و مواد مغذی هستند که می‌توانند به بهبود کنترل قند خون، کاهش وزن و افزایش حساسیت به انسولین کمک کنند. مصرف بیشتر میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات و غلات کامل می‌تواند به کاهش سطح قند خون و مدیریت بهتر دیابت کمک کند. با این حال، باید مطمئن شد که کودک تمامی مواد مغذی ضروری مانند پروتئین ویتامین B12، آهن، کلسیم و روی را به میزان کافی دریافت می‌کند.

علائم دیابت در کودکان زیر ۳ سال

دیابت در کودکان زیر ۳ سال نادر است، اما در صورت مشاهده برخی نشانه‌ها، باید وضعیت کودک را جدی گرفت و سطح قند خون او را بررسی کرد. دیابت عموماً زمانی شناسایی می‌شود که کودک دارای علائم خاصی باشد و در عین حال سطح قند خون او بالا باشد. آزمایش خون قادر است نشان دهد که مقدار قند (گلوکز) در خون به میزان غیرطبیعی افزایش یافته است. این افزایش قند خون موجب می‌شود که مقداری از آن به ادرار وارد شود، بنابراین اولین علامت دیابت ممکن است مشاهده گلوکز در نمونه ادرار باشد.  برخی از علائمی که ممکن است هشداردهنده باشند شامل موارد زیر است:

• خشکی دهان: اگر کودک دچار خشکی دهان باشد، ممکن است نشانه‌ای از بالا بودن قند خون باشد.
• بوی غیرطبیعی: بوی غیرمعمول یا شیرین ( نه بوی شیر) در تنفس کودک می‌تواند علامتی از افزایش سطح قند خون است.
• عفونت‌های مکرر: اگر کودک به طور مداوم به عفونت‌های مختلف مانند عفونت‌های دستگاه ادراری یا عفونت‌های تنفسی مبتلا می‌شود، ممکن است نشانه‌ای از مشکلات مربوط به دیابت باشد.
• کاهش اشتها: اگر کودک به طور ناگهانی علاقه‌اش به غذا خوردن را از دست دهد و تمایلی به خوردن نداشته باشد، نیاز به بررسی بیشتر دارد که بفهمیم کودک مبتلا به دیابت است یا خیر.
• خستگی مفرط: کودک ممکن است بیش از حد معمول خسته و بی‌حال به نظر برسد که می‌تواند ناشی از ناتوانی بدن در استفاده از گلوکز باشد.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، لازم است که والدین به سرعت با پزشک مشورت کنند تا بررسی‌های لازم انجام شود و در صورت لزوم، اقدامات درمانی مناسب آغاز گردد. البته لازم به ذکر است که تنها یک یا دو مورد از علائم ذکر شده، لزوما نمی‌تواند نشان‌دهنده بیماری دیابت باشد.

عوارض دیابت در کودکان

پیگیری یا توجه کافی نداشتن به دیابت در کودکی، می‌تواند به عوارض متعددی منجر شود که بر سلامت کلی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. این بیماری اگر به‌خوبی مدیریت نشود، می‌تواند به عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدتی منجر شود که بخشی از سیستم‌های بدن را درگیر می‌کند. این عوارض ممکن است به طور مستقیم ناشی از کنترل ضعیف قند خون یا سایر مشکلات مرتبط با دیابت باشند. به‌علاوه، شناخت و پیشگیری از این عوارض برای حفظ سلامت و رفاه کودکان مبتلا به دیابت امری ضروری است. عوارض دیابت به دو دسته عمده تقسیم می‌شوند، عوارض کوتاه‌مدت و عوارض بلندمدت. در ادامه، به بررسی برخی از مهم‌ترین عوارض دیابت در بچه‌ها و کودکان می‌پردازیم.

عوارض کوتاه‌مدت

1. کتواسیدوز دیابتی: شرایطی که در آن بدن به دلیل کمبود انسولین نمی‌تواند قند را به درستی استفاده کند و به جای آن از چربی‌ها برای تولید انرژی استفاده می‌کند. این امر باعث تولید اسیدهای کتونی و در نتیجه اسیدوز خون می‌شود و علائم آن حالت تهوع، استفراغ، تنفس سریع و بوی شیرین در تنفس است.
2. هیپوگلیسمی (قند خون پایین): زمانی که سطح قند خون به طور غیرعادی پایین می‌آید، می‌تواند منجر به علائم مانند تعریق، لرزش، سرگیجه و حتی از دست دادن هوشیاری شود و علائم آن سردرد، خستگی، گیجی و حالت تهوع است.
3. هیپرگلیسمی (افزایش قند خون): به معنای افزایش غیرطبیعی سطح قند (گلوکز) در خون است. این وضعیت معمولاً نتیجه عدم توانایی بدن در تولید یا استفاده مؤثر از انسولین، هورمونی است که به تنظیم قند خون کمک می‌کند که علائم آن تشنگی شدید، تکرر ادرار، خستگی و تاری دید است.
4. کتواسیدوز دیابتی (Diabetic Ketoacidosis or DKA) : وضعیتی جدی است که در نتیجه کمبود شدید انسولین در بدن و افزایش سطح کتون‌ها و اسیدها در خون ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً در بیماران دیابتی، به ویژه دیابت نوع ۱، رخ می‌دهد و نیاز به درمان فوری دارد و از علائم آن می‌توان به تهوع، استفراغ، درد شکم و بوی تنفس شیرین اشاره کرد.

به نقل از وبسایت www.diabetes.org.uk :

علائم دیابت نوع 1 در کودکان شامل تکرر ادرار، خیس کردن رختخواب، تشنگی شدید، خستگی غیرمعمول، کاهش وزن و عفونت‌های مکرر است. این علائم به‌طور سریع و در عرض چند روز یا هفته ظاهر می‌شوند و نیاز به توجه فوری پزشکی دارند.

دیابت نوع 2 نیز در کودکان رخ می‌دهد و علائم مشابهی دارد، اما معمولاً کندتر پیشرفت می‌کند و می‌توان از آن با سبک زندگی سالم پیشگیری کرد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در کودک، باید فوراً به پزشک مراجعه کرد و آزمایش‌های لازم را انجام داد تا از عوارض جدی پیشگیری شود.

عوارض بلندمدت

1. مشکلات قلبی و عروقی: قند خون بالا می‌تواند منجر به آسیب دیواره رگ‌های خونی منجر شود که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و فشار خون بالا را افزایش می‌دهد. عوارض آن نیز، بیماری‌های قلبی، سکته و افزایش فشار خون است.
2. آسیب به کلیه‌ها (نفروپاتی دیابتی): قند خون بالا می‌تواند به آسیب به عروق خونی در کلیه‌ها منجر شود، که می‌تواند عملکرد کلیه‌ها را مختل کند. علائم آن نیز، فزایش فشار خون، تورم در دست‌ها و پاها و در مراحل پیشرفته‌تر، نارسایی کلیوی است.
3. آسیب به چشم‌ها (رتینوپاتی دیابتی): قند خون بالا می‌تواند به آسیب به رگ‌های خونی در شبکیه چشم منجر شود، که می‌تواند به کاهش بینایی و حتی نابینایی منجر شود و از علائم آن می‌توتم به تاری دید، دیدن لکه‌ها یا نقاط سیاه و در مراحل پیشرفته‌تر، مشکلات شدید بینایی اشاره کرد.
4. مشکلات پوستی: دیابت در همه افراد، چه کودکان و چه افراد بزرگسال، می‌تواند به مشکلات پوستی مانند عفونت‌های مکرر و خشکی پوست منجر شود. در بسیاری از موارد نیز، زخم در بدن افراد مبتلا به دیابت، دیرتر ترمیم می‌شود.

پرستاری از کودک دیابتی در بهبود وضعیت آن‌ها، نقش پررنگی دارد. پرستاران با ارائه آموزش‌های لازم به خانواده‌ها و کودکان، نظارت بر قند خون، تنظیم دوز انسولین و مدیریت عوارض احتمالی، به کنترل بهتر بیماری کمک می‌کنند. مدیریت مناسب دیابت، شامل کنترل دقیق قند خون و مراجعه منظم به پزشک، می‌تواند به کاهش خطر این عوارض و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

از طرفی، آموزش به کودکان دیابتی نقش بسیار مهمی در مدیریت مؤثر بیماری و حفظ سلامت آن‌ها دارد. این آموزش باید شامل درک صحیح از چگونگی کنترل قند خون، استفاده مناسب از انسولین یا داروها و رعایت رژیم غذایی خاص باشد. کودکان باید یاد بگیرند چگونه علائم هیپرگلیسمی و هیپوگلیسمی را شناسایی کنند و در مواقع اضطراری اقدامات لازم را انجام دهند.

سخن پایانی

دیابت در کودکان معمولاً به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود. دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲. دیابت نوع ۱ به علت اختلال خودایمنی که باعث تخریب سلول‌های تولیدکننده انسولین در پانکراس می‌شود، رخ می‌دهد. در مقابل، دیابت نوع ۲ به دلیل مقاومت به انسولین و مشکلات متابولیکی ایجاد می‌شود و معمولاً به سبک زندگی نادرست و چاقی مرتبط است. علائم اصلی هر دو نوع دیابت می‌تواند شامل افزایش قند خون، تکرر ادرار و کاهش وزن باشد. پیشگیری از دیابت نوع ۲ با تغییرات در رژیم غذایی و فعالیت بدنی ممکن است، اما دیابت نوع ۱ بیشتر به عوامل ژنتیکی و خودایمنی وابسته است. شناسایی زودهنگام و مدیریت مناسب این بیماری‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کودکان و کنترل بهتر قند خون کمک کند.

سوالات متداول