پرستاران باید نیازهای سلامت روان بیمارانی را که از نظر جسمی بیمار هستند، به ویژه افراد مسن‌تر که احتمال ابتلا به افسردگی را افزایش می‌دهند، در نظر بگیرند. افسردگی شایع ترین بیماری روانی در افراد بالای 65 سال است. این می تواند تأثیر مخربی بر کیفیت زندگی داشته باشد و توانایی بیماران را برای مدیریت سلامت خود کاهش دهد. پرستارانی که از سالمندان با مشکلات سلامت جسمانی مراقبت می کنند، در موقعیت ایده آلی برای تشخیص افسردگی هستند. در این نوشته ما پرستاری سالمند مبتلا به افسردگی را بررسی می کنیم.
شرایط سالمند مبتلا به افسردگی
افسردگی می تواند در نتیجه تغییرات عمده زندگی رخ دهد. درمان گسترده اختلالات افسردگی در افراد مسن وجود دارد. افسردگی درمان نشده در بیماران بستری می تواند منجر به افزایش مرگ و میر، بستری شدن طولانی تر در بیمارستان، وابستگی فیزیکی و کاهش سلامت عمومی شود. در حقیقت افسردگی درمان نشده باعث افزایش عوارض و مرگ و میر می شود. کسانی که افسرده هستند تمایل دارند درد بیشتری را تجربه کنند، که هم بر مسیر بیماری و هم بر بهبودی از بیماری تأثیر می گذارد. افسردگی را می توان با هذیان، اختلال شناختی خفیف و زوال عقل اشتباه گرفت. برخی از بیماران به دلیل ترس از برچسب “بیمار روانی” علائم را فاش نمی کنند.
بسیاری از علائم افسردگی ممکن است به نظر علائم فیزیکی مانند خستگی مزمن، سندرم درد غیرقابل توضیح و شکایات نامتناسب مرتبط با یک اختلال فیزیکی باشند. از این رو پرستاری سالمند مبتلا به افسردگی نیاز به اطلاع از شرایط مهمی دارد تا بتوانند بین مشکلات سلامت جسمی و روانی تمایز قائل شوند.
شناسایی افسردگی در سالمندان
برای این که شرایط پرستاری سالمند مبتلا به افسردگی بهتر باشد، باید در ابتدا این شرایط را شناسایی کرد. بین افسردگی و بیماری جسمی طولانی مدت ارتباط وجود دارد. اغلب افسردگی می تواند توسط یک وضعیت جسمی یا مشکل سلامتی که زندگی را محدود می کند، مانند دیابت، بیماری مزمن انسدادی ریه یا مشکلات قلبی ایجاد شود. برخی متخصصان نرخ بالاتری از افسردگی را در افراد مبتلا به نارسایی قلبی، سکته مغزی، بیماری پارکینسون و نارسایی کلیه در پایان عمر شناسایی کردند. پرستار سالمند در منزل باید از مهارت‌های ارتباطی و بین فردی برای پرداختن به مؤلفه‌های روان‌شناختی مراقبت جامع استفاده کند.
افسردگی بالینی در میان سالمندان شایع است و بر وضعیت عملکردی، کیفیت زندگی و مرگ و میر تأثیر منفی می گذارد. در افراد مسن ساکن جامعه، شیوع افسردگی اساسی 1% تا 4% تخمین زده می شود. در میان سالمندان، بیماری جسمی و ناتوانی از عوامل خطر اصلی افسردگی هستند. توجه کنید برای بسیاری از بیماران مسن، افسردگی اساسی یک دوره مزمن دارد.
پرستاری سالمند مبتلا به افسردگی
افسردگی همیشه با غم و اندوه بیان نمی شود. به خصوص در افراد مسن، افسردگی معمولاً با تغییرات در سطوح انرژی، الگوهای خواب و اشتها بیان می شود. مشکلات تمرکز یا تصمیم گیری؛ عدم لذت در فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردند. حتی احساس ناامیدی که ممکن است شامل افکار خودکشی باشد. به طور خاص در سالمندانی که خانه هستند، افسردگی، خطر زمین خوردن و بستری شدن در بیمارستان را افزایش می دهد. افسردگی به طور جدی با اهداف مراقبت های بهداشتی در خانه تداخل می کند زیرا بیماران افسرده انگیزه کم برای بهبودی و پیروی ضعیف با رژیم های پزشکی دارند. از این رو کار پرستاری سالمند مبتلا به افسردگی پیچیده و چالش برانگیز است.
پرستاران می توانند نقش اساسی در مدیریت افسردگی در بیماران مسن داشته باشند. با مدل‌های مراقبت مشارکتی، یک پرستار بیمار می تواند به عنوان مراقب از افسردگی فعالیت کند. وقتی بیماران از نظر افسردگی مثبت بودند، اولین گام ارزیابی دقیق‌تر برای تعیین شدت افسردگی است. هدف از ارزیابی افسردگی، تشخیص رسمی نیست، بلکه شناسایی و پیگیری سیر علائم بالینی معنی دار در طول زمان است. در پرستاری سالمند مبتلا به افسردگی، هم داروهای ضد افسردگی و هم روان درمانی می توانند درمان های موثری برای افسردگی در سالمندان مبتلا به بیماری باشند. رویکرد ترکیبی ممکن است مؤثرترین کار باشد. در عین حال پرستار سالمند می تواند با رژیم های غذایی و ورزشی مناسب هم فرد مسن را در زمینه بهبود روانی هدایت کند.
سخن آخر
در این نوشته از وب سایت زندگی برتر ما به بررسی شرایط پرستاری سالمند مبتلا به افسردگی پرداختیم. افراد مسن که افسردگی را تجربه می کنند با هدایت پرستار بیمار می توانند بهبودی قابل توجهی از شرایط خود نشان دهند. از این رو می توانید با متخصصان ما در زندگی برتر در ارتباط باشید.
