دژنراسیون ماکولا چیست؛ علت ها و روش های درمان آن

دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن (AMD) یک اختلال چشمی است که به طور معمول در افراد مسن‌تر مشاهده می‌شود و به تدریج به تخریب ماکولا، ناحیه مرکزی شبکیه، منجر می‌شود. این بیماری به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: Macular degeneration خشک و ترشحی. نوع خشک که شایع‌تر بوده، با تخریب تدریجی سلول‌های شبکیه و تشکیل نقاط زرد کوچک در ماکولا همراه است. نوع ترشحی که به نام رطوبتی نیز شناخته می‌شود، با رشد غیرطبیعی عروق خونی زیر شبکیه و نشت مایعات همراه است که می‌تواند باعث آسیب شدیدتر به ماکولا شود.

هر دو نوع این بیماری می‌توانند به کاهش بینایی و مشکلات بینایی جدی منجر شوند و درمان زودهنگام و مدیریت مناسب می‌تواند به حفظ بینایی و کیفیت زندگی کمک کند. با ما همراه باشید تا از علائم تا عوارض Macular degeneration آشنا شوید. اکثر مبتلایان به این بیماری در سنین بالا به سر می برند و عوارض دژنراسیون ماکولا موجب می شود در بینایی آنها اختلال زیادی به وجود بیاید و در نتیجه روزمرگی بسیار سختی داشته باشند. در این شرایط حضور یک پرستار سالمند در منزل میتواند بسیار تاثیرگذار باشد.

دژنراسیون ماکولا چیست؟

دژنراسیون ماکولا یا تخریب ماکولا یک بیماری چشمی بوده که به تدریج باعث کاهش دید مرکزی می‌شود. ماکولا، ناحیه‌ای کوچک در مرکز شبکیه چشم بوده که مسئول بینایی دقیق و واضح است، مانند خواندن، رانندگی و شناسایی چهره‌ها. این بیماری به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: Macular degeneration خشک و مرطوب.

نوع خشک به تدریج با تجمع مواد زائد در ماکولا همراه بوده؛ در حالی که نوع مرطوب با رشد عروق خونی غیرطبیعی زیر شبکیه همراه است که می‌تواند به سریع‌تر شدن از دست دادن بینایی منجر شود. درمان‌های موجود می‌تواند شامل داروها، لیزر درمانی و درمان‌های تزریقی باشند که هدف آن‌ها کند کردن پیشرفت بیماری و حفظ بینایی باقی‌مانده است.

انواع دژنراسیون ماکولا

دژنراسیون ماکولا یکی از دلایل اصلی کاهش بینایی در افراد مسن است و به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: Macular degeneration خشک و مرطوب. هر دو نوع تأثیرات متفاوتی بر بینایی داشته و روش‌های درمانی متفاوتی نیز برای هرکدام وجود دارد. خشکی چشم در سالمندان میتواند به صورت غیر مستقیم به بروز هر دونوع این بیماری دامن بزند.

دژنراسیون ماکولا خشک (غیرنشتی)

این نوع دژنراسیون ماکولا دارای ویژگی های خاصی بوده که به صورت زیر می باشد:

• تشکیل درز: در این نوع، تجمع مواد زردرنگ به نام “درز” در لایه‌های شبکیه در ناحیه ماکولا (مرکز شبکیه) مشاهده می‌شود. این مواد به تدریج باعث آسیب به سلول‌های شبکیه و کاهش بینایی می‌شود.
• پیشرفت تدریجی: پیشرفت این نوع معمولاً به آرامی و به صورت تدریجی یوده که ممکن است در طول زمان منجر به کاهش تدریجی بینایی مرکزی شود.
• تغییرات شبکیه: تغییرات در شبکیه که به صورت نقاط سفید یا زرد در تصاویر OCT مشاهده می‌شود، می‌تواند نشانه‌ای از Macular degeneration خشک باشد.

دژنراسیون ماکولا مرطوب (نشتی)

دژنراسیون ماکولا مرطوب نسبت به نوع خشک آن تفاوت هایی داشته که ویژگی های آن به صورت زیر می باشد:

• رشد عروق غیرطبیعی: در این نوع، عروق خونی جدید و غیرطبیعی در زیر شبکیه رشد می‌کنند که به نشت مایع و خون به بافت ماکولا منجر می‌شود.
• پیشرفت سریع: این نوع معمولاً به سرعت پیشرفت کرده و می‌تواند به طور ناگهانی باعث از دست رفتن بینایی شود. شدت آسیب و سرعت پیشرفت این نوع بیشتر از نوع خشک است.
• نشت مایع و خون: نشت مایع و خون به بافت ماکولا می‌تواند به ایجاد ورم و آسیب به سلول‌های شبکیه منجر شود.

برای AMD خشک که شایع‌تر ولی کمتر شدید است، تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی می‌توانند مفید باشند. مصرف مکمل‌های غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی خاص نظیر ویتامین C، ویتامین E، روی، و مس، بر اساس مطالعاتی مانند مطالعه AREDS (Age-Related Eye Disease Study) ممکن است پیشرفت بیماری را کُند کند.

تشخیص دژنراسیون ماکولا خشک

• معاینه چشم: پزشک متخصص چشم با استفاده از روش‌های مختلف از جمله معاینه مستقیم شبکیه می‌تواند تشخیص دهد که آیا تجمع درز وجود دارد یا خیر.
• تصاویر OCT: توموگرافی مقطعی نوری (OCT) برای مشاهده لایه‌های شبکیه و تشخیص تغییرات مرتبط با تجمع درز استفاده می‌شود.
• تست‌های بینایی: ارزیابی توانایی بینایی در شرایط مختلف می‌تواند به شناسایی تأثیرات این بیماری بر بینایی کمک کند.

تشخیص دژنراسیون ماکولا مرطوب

• معاینه چشم: معاینه چشم برای شناسایی علائم اولیه و تشخیص عروق غیرطبیعی ضروری است.
• آزمایش فلورسانس آنژیوگرافی: این آزمایش برای مشاهده و شناسایی عروق خونی غیرطبیعی و نشت مایع و خون به بافت ماکولا استفاده می‌شود.
• تصاویر OCT: OCT می‌تواند برای شناسایی نشت مایع و خون و ارزیابی میزان آسیب به بافت ماکولا مفید باشد.

تفاوت دژنراسیون ماکولا خشک و مرطوب

دژنراسیون ماکولا مرطوب و خشک با یکدیگر متفاوت بوده که در ادامه تمامی تفاوت های آنها را به صورت کامل و مجزا خدمت شما عزیزان شرح خواهیم داد:

دژنراسیون ماکولا خشک:

• شیوع: شایع‌تر از نوع مرطوب است.
• پیشرفت: به تدریج و به آرامی پیشرفت می‌کند.
• علائم: شامل تاری دید و کاهش توانایی در تشخیص جزئیات است.
• ویژگی‌ها: با تجمع مواد زرد رنگ به نام “دراوزن” در ماکولا مشخص می‌شود.

دژنراسیون ماکولا مرطوب:

• شیوع: کمتر از نوع خشک است؛ اما می‌تواند سریع‌تر آسیب بزند.
• پیشرفت: به سرعت پیشرفت می‌کند و ممکن است به طور ناگهانی منجر به از دست دادن بینایی شود.
• علائم: شامل تغییرات سریع در بینایی، لکه‌های تاریک در میدان دید و کج شدن خطوط است.
• ویژگی‌ها: با رشد عروق خونی جدید و نشت مایعات در ماکولا مشخص می‌شود.

علائم دژنراسیون ماکولا

دژنراسیون ماکولا یک بیماری چشمی است که به طور عمده بر ماکولا، ناحیه‌ای کوچک و حساس در مرکز شبکیه، تأثیر می‌گذارد. ماکولا مسئول بینایی مرکزی و دقت در جزئیات است. در این بیماری، عملکرد ماکولا به تدریج کاهش می‌یابد و منجر به مشکلات قابل توجه در دید مرکزی می‌شود. علت تاری دید ناگهانی در دو چشم از عوارض و علائم این بیماری می تواند باشد در ادامه به علائم اصلی این بیماری اشاره خواهیم کرد:

• کاهش بینایی مرکزی: یکی از علائم بارز این بیماری، کاهش تدریجی یا ناگهانی وضوح دید در مرکز میدان بینایی است. این مشکل می‌تواند تأثیر زیادی بر فعالیت‌هایی مانند خواندن، مشاهده چهره‌ها و انجام کارهای دقیق داشته باشد.
• تغییرات در رنگ و روشنایی: در Macular degeneration، رنگ‌ها ممکن است به نظر کم‌رنگ‌تر بیایند و تصاویر ممکن است شفافیت خود را از دست بدهند. این تغییرات می‌توانند به احساس کمرنگ بودن رنگ‌ها و کاهش کنتراست منجر شوند.
• دیدن نقاط تاریک یا خاکستری در مرکز دید: ممکن است فرد نقاطی تاریک یا خاکستری در مرکز دید خود مشاهده کند. این نقاط ممکن است به تدریج گسترش یافته و بر کیفیت دید تاثیر بگذارند.
• تغییرات در خطوط صاف (متامورفوپسی): خطوط مستقیم ممکن است به طور نامنظم یا منحرف به نظر برسند. این پدیده که به نام “متامورفوپسی” شناخته می‌شود، به دلیل تغییرات در ساختار ماکولا و تاثیرات آن بر بینایی مرکزی رخ می‌دهد.
• وجود لکه‌های تاریک یا نواحی کدر در دید مرکزی: نواحی کدر یا لکه‌های تاریک در مرکز دید ممکن است مشاهده شوند. این لکه‌ها می‌توانند به تدریج بزرگ‌تر شده و بینایی مرکزی را تحت تأثیر قرار دهند.

پیشگیری از دژنراسیون ماکولا شامل حفظ سبک زندگی سالم، مصرف مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها و جلوگیری از تماس با نور مستقیم آفتاب است. درمان این بیماری ممکن است شامل استفاده از داروها، تزریقات دارویی به داخل چشم، لیزر درمانی و در برخی موارد جراحی باشد. تشخیص زودهنگام و مراقبت‌های منظم چشمی می‌تواند به مدیریت و کاهش پیشرفت بیماری کمک کند.

علت دژنراسیون ماکولا

ماکولا یکی از شایع‌ترین بیماری‌های چشمی در میان افراد مسن است و می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی فرد بگذارد. ماکولا که بخشی از شبکیه چشم است، مسئول بینایی مرکزی و دقیق است و بدون آن، فعالیت‌های روزمره مانند خواندن، رانندگی و شناسایی چهره‌ها دشوار خواهد بود. علل و عوامل خطر عبارتند از:

• پیری: این بیماری معمولاً در افراد بالای ۵۰ سال بروز می‌یابد. با افزایش سن، روند طبیعی فرسایش شبکیه و ماکولا می‌تواند به دژنراسیون ماکولا منجر شود.
• عوامل ژنتیکی: تحقیقات نشان داده‌اند که داشتن تاریخچه خانوادگی می‌تواند به افزایش احتمال ابتلا به این بیماری کمک کند. برخی از ژن‌ها با خطر بالاتر ابتلا به AMD مرتبط هستند.
• رژیم غذایی: رژیم غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به پیشگیری از Macular degeneration کمک کند. کمبود ویتامین‌های A، C، E و زینک می‌تواند به تخریب سلول‌های شبکیه و افزایش خطر ابتلا به این بیماری منجر شود.
• سیگار کشیدن: سیگار کشیدن یکی از علت‌های اصلی بروز این بیماری است. مواد شیمیایی موجود در دود سیگار می‌توانند به تخریب شبکیه و پیشرفت سریع‌تر بیماری کمک کنند.
• قرار گرفتن در معرض نور آفتاب: تابش مستقیم نور آفتاب بدون استفاده از عینک‌های محافظ می‌تواند به آسیب شبکیه و Macular degeneration منجر شود. استفاده از عینک‌های آفتابی با محافظت UV می‌تواند به کاهش این خطر کمک کند.
• بیماری‌های مزمن: بیماری‌های مزمن مانند فشار خون بالا و دیابت می‌توانند با آسیب به عروق خونی در شبکیه، خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهند.

تشخیص زودهنگام ماکولا می‌تواند به مدیریت بهتر علائم و حفظ بینایی کمک کند. پزشکان از آزمایشات مختلف مانند معاینات چشم، تصویربرداری با نور مادون قرمز و آزمایش‌های رتینال برای تشخیص این بیماری استفاده می‌کنند.

درمان دژنراسیون ماکولا

Macular degeneration یک بیماری چشمی است که به تدریج به مرکز بینایی چشم آسیب می‌زند و می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی مرکزی شود. این بیماری به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: خشک (Dry AMD) و مرطوب (Wet AMD). در ادامه به بررسی روش‌های درمانی و پیشگیری برای هر نوع AMD پرداخته می‌شود.

درمان دژنراسیون ماکولا مرطوب (Wet AMD)

دژنراسیون ماکولا مرطوب با رشد غیرطبیعی عروق خونی زیر شبکیه مشخص شده که می‌تواند منجر به خونریزی و تجمع مایع شود. درمان‌های موجود برای AMD مرطوب به کاهش عروق خونی غیرطبیعی و خونریزی کمک می‌کنند که در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

درمان دژنراسیون ماکولا با لیزر درمانی :

در این روش، از لیزر برای از بین بردن عروق خونی غیرطبیعی و کاهش خونریزی استفاده می‌شود. این روش بیشتر برای شکل‌های خاصی از AMD مرطوب کاربرد دارد و می‌تواند به کاهش آسیب‌های چشمی کمک کند.

به نقل از American Academy of ophthalmology :

برای کمک به درمان AMD مرطوب، داروهایی به نام داروهای ضد VEGF وجود دارد. درمان ضد VEGF به کاهش تعداد عروق خونی غیرطبیعی در شبکیه کمک می کند. همچنین هر گونه نشت از رگ های خونی را کند می کند. این دارو از طریق یک سوزن بسیار باریک به چشم شما می رسد.

همچنین ممکن است از جراحی لیزر برای درمان برخی از انواع AMD مرطوب استفاده شود. جراح چشم شما یک پرتو نور لیزر را به رگ های خونی غیر طبیعی می تاباند. این باعث کاهش تعداد رگ ها و کاهش نشتی آنها می شود.

درمان فوتودینامیک دژنراسیون ماکولا

پرتودرمانی با حساس‌کننده‌های نوری: در این روش، یک داروی حساس به نور (که به صورت وریدی تزریق می‌شود) به عروق خونی غیرطبیعی در شبکیه متصل می‌شود و سپس با تابش لیزر باعث بستن این عروق می‌شود. این روش می‌تواند به کاهش خونریزی و آسیب شبکیه کمک کند.

جراحی انحرافی:

در موارد نادر، جراحی برای برداشتن بافت‌های غیرطبیعی یا خونریزی‌ها ممکن است لازم باشد. این روش‌ها معمولاً برای شرایط پیشرفته و دشوار مورد استفاده قرار می‌گیرند.

درمان جدید دژنراسیون ماکولا

تحقیقات در حال حاضر: تحقیقات بر روی درمان‌های نوین مانند ژن‌درمانی و سلول‌درمانی در حال انجام بوده که ممکن است در آینده به درمان بهتر Macular degeneration کمک کنند. این روش‌ها امیدوارکننده هستند و ممکن است به ارائه راهکارهای جدید و مؤثر برای درمان منجر شوند.

در نهایت، درمان مناسب بستگی به نوع و شدت بیماری دارد و مشاوره با چشم‌پزشک برای انتخاب بهترین روش درمانی بسیار مهم است. تشخیص زودهنگام و پیگیری منظم می‌تواند به بهبود نتایج درمانی و حفظ کیفیت زندگی بیماران کمک کند.

درمان دارویی دژنراسیون ماکولا مرطوب

• آنتی‌VEGF: داروهایی مانند لوسنتیس (Lucentis)، آیلئا (Eylea)، و اگنزیا (Beovu) که به کاهش رشد غیرطبیعی عروق خونی و خونریزی کمک می‌کنند. این داروها معمولاً به صورت تزریق در داخل چشم انجام می‌شود و هدف آن‌ها جلوگیری از پیشرفت بیماری و حفظ بینایی است.
• کورتیکواستروئیدها: برای کاهش التهاب و ورم در برخی موارد، از کورتیکواستروئیدها استفاده می‌شود. این داروها می‌توانند به کاهش تورم و بهبود بینایی کمک کنند، اما باید با احتیاط مصرف شوند به دلیل عوارض جانبی ممکن.

درمان دژنراسیون ماکولا خشک (Dry AMD)

دژنراسیون ماکولا خشک تدریج پیشرفت کرده و در آن، بافت‌های ماکولا دچار تغییرات و تحلیل می‌شوند. درمان‌های موجود برای AMD خشک بیشتر بر روی مدیریت بیماری و کاهش سرعت پیشرفت تمرکز دارند که در ادامه آن را بررسی می‌کنیم.

تغییرات در سبک زندگی و تغذیه:

• رژیم غذایی: مصرف مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها از جمله ویتامین‌های A، C، و E و مواد معدنی مانند زینک و مس می‌تواند به کند کردن پیشرفت بیماری کمک کند. سبزیجات برگ‌دار، میوه‌ها و ماهی‌های چرب منابع خوبی برای این مواد مغذی هستند.
• مکمل‌های ویتامینی: استفاده از مکمل‌های ویتامینی خاص مانند AREDS (Age-Related Eye Disease Study) که شامل ویتامین‌ها و مواد معدنی است، ممکن است در کاهش سرعت پیشرفت بیماری مؤثر باشد. این مکمل‌ها به طور خاص برای بیماران با AMD خشک طراحی شده‌اند و تحقیقات نشان داده‌اند که می‌توانند به کاهش ریسک پیشرفت به نوع مرطوب بیماری کمک کنند.

مدیریت عوامل خطر:

• ترک سیگار: سیگار کشیدن یکی از عوامل خطر مهم برای توسعه و پیشرفت AMD است. ترک سیگار می‌تواند به حفظ سلامت چشم و کاهش خطر پیشرفت بیماری کمک کند.
• کنترل بیماری‌های مزمن: مدیریت و کنترل بیماری‌هایی مانند دیابت و فشار خون بالا که می‌توانند بر سلامت چشم تأثیر بگذارند، اهمیت زیادی دارد. پیگیری منظم و کنترل این شرایط می‌تواند به حفظ بینایی کمک کند.

پزشکی و حمایتی:

• نظارت منظم: بررسی‌های منظم با چشم‌پزشک برای نظارت بر پیشرفت بیماری و تشخیص زودهنگام تغییرات ضروری است. چشم‌پزشک می‌تواند با استفاده از روش‌های تصویربرداری مانند OCT (Optical Coherence Tomography) تغییرات در بافت ماکولا را مشاهده کند.
• استفاده از تجهیزات کمکی: در صورت نیاز، استفاده از ابزارهای بصری کمکی و تکنولوژی‌های کمکی برای بهبود توانایی دیدن می‌تواند مفید باشد. این ابزارها شامل لوازم‌خانگی با صفحه‌نمایش بزرگ، نرم‌افزارهای تبدیل متن به گفتار و دستگاه‌های بزرگنمایی می‌شوند.

پیشگیری از دژنراسیون ماکولا

روش‌های پیشگیری از دژنراسیون ماکولا عبارتند اند از:

• آنتی‌اکسیدان‌ها: مصرف مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها مانند ویتامین C و E، زینک و مس به محافظت از سلول‌های شبکیه کمک می‌کند. این مواد مغذی می‌توانند به کاهش آسیب‌های اکسیداتیو کمک کرده و سلامت چشم‌ها را بهبود بخشند.
• امگا-3: اسیدهای چرب امگا-3 که در ماهی‌های چرب و دانه‌های چیا یافت می‌شوند، به حفظ سلامت ماکولا و کاهش خطر ابتلا به AMD کمک می‌کنند. تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف منظم امگا-3 می‌تواند التهاب را کاهش داده و محافظت بیشتری از شبکیه فراهم کند.
• سبزیجات برگ‌دار و میوه‌ها: سبزیجاتی مانند اسفناج و کلم و میوه‌های رنگی به دلیل وجود لوتئین و زآگزانتین، به سلامت چشم کمک می‌کنند. این کاروتنوئیدها به محافظت از ماکولا در برابر آسیب‌های نوری و اکسیداتیو کمک می‌کنند.
• پرهیز از سیگار کشیدن: سیگار کشیدن به شدت با افزایش خطر ابتلا به Macular degeneration مرتبط است. نیکوتین و دیگر مواد سمی موجود در سیگار می‌توانند به آسیب سلول‌های شبکیه و کاهش جریان خون به چشم‌ها منجر شوند. پرهیز از سیگار کشیدن نه تنها به سلامت چشم‌ها بلکه به سلامت عمومی بدن نیز کمک می‌کند.
• حفظ وزن سالم و فعالیت بدنی: حفظ وزن سالم از طریق رژیم غذایی متعادل و فعالیت بدنی منظم، مانند ورزش‌های هوازی (دویدن، پیاده‌روی، شنا)، می‌تواند به بهبود سلامت عمومی و سلامت چشم‌ها کمک کند. اضافه وزن و چاقی می‌توانند به مشکلات بهداشتی دیگری از جمله فشار خون بالا و دیابت منجر شوند که خطر AMD را افزایش می‌دهند.
• حفاظت از چشم‌ها در برابر نور خورشید: استفاده از عینک‌های آفتابی با فیلتر UV برای محافظت از چشم‌ها در برابر اشعه‌های مضر خورشید ضروری است. نور UV می‌تواند به آسیب شبکیه و ماکولا منجر شود. انتخاب عینک‌های با کیفیت که اشعه‌های UVA و UVB را مسدود می‌کنند، می‌تواند به کاهش این آسیب‌ها کمک کند.
• کنترل فشار خون و قند خون: فشار خون بالا و دیابت از جمله عوامل خطر مهم برای Macular degeneration هستند. کنترل و مدیریت این شرایط از طریق داروها، تغییرات رژیم غذایی و نظارت منظم می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به AMD کمک کند. فشار خون و قند خون بالا می‌توانند به آسیب به عروق خونی چشم و شبکیه منجر شوند.
• آزمایش‌های منظم چشم: معاینات منظم چشم توسط پزشک متخصص می‌تواند به شناسایی زودهنگام نشانه‌های Macular degeneration کمک کند. پزشک می‌تواند از ابزارهای تشخیصی مختلف مانند آزمایش‌های تصویربرداری و تست‌های بینایی استفاده کند تا هرگونه تغییر در ماکولا را شناسایی کرده و درمان‌های مناسب را توصیه کند.

رعایت این اقدامات پیشگیرانه می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به Macular degeneration وابسته به سن کمک کند و سلامت چشم‌ها را بهبود بخشد. با توجه به تغییرات سبک زندگی و مراقبت‌های بهداشتی منظم، می‌توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

عوامل خطر دژنراسیون ماکولا

عوامل متعددی وجود دارند که خطر ابتلا به دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) را افزایش می‌دهند. از جمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سن بالا: با افزایش سن، خطر ابتلا به این بیماری بیشتر می‌شود.
• سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی نیز نقش مهمی در افزایش ریسک ابتلا دارد؛ اگر فردی در خانواده‌اش دارای سابقه AMD باشد، احتمال ابتلای وی بیشتر است.
• استعمال دخانیات: سیگار کشیدن یکی دیگر از عوامل خطر مهم است که نه تنها ریسک ابتلا به AMD را افزایش می‌دهد، بلکه پیشرفت بیماری را نیز تسریع می‌کند.
• مشکلات تغذیه‌ای: مشکلات تغذیه‌ای، مانند کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی ضروری مانند ویتامین C، ویتامین E، روی و لوتئین، می‌تواند به عنوان یک فاکتور خطر در نظر گرفته شود.
• مشکلات پزشکی: فشار خون بالا، کلسترول بالا و چاقی از دیگر عواملی هستند که ممکن است خطر ابتلا به AMD را افزایش دهند.

دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن (AMD) به دو مدل اصلی تقسیم می‌شود: خشک و مرطوب. مدل خشک که رایج‌تر است، با تجمع پیگمانت‌های غیرطبیعی در ماکولا همراه است و به آرامی باعث کاهش بینایی می‌شود. در مقابل، مدل مرطوب با رشد عروق خونی غیرطبیعی و نشت مایعات به بافت ماکولا مشخص می‌شود که می‌تواند منجر به کاهش سریع‌تر و شدیدتر بینایی شود. درک این دو نوع به شناسایی زودهنگام و درمان مؤثرترکمک می‌کند که می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را به طور چشمگیری بهبود بخشد. درصورتی که به Macular degeneration مبتلا شدید، می‌توانید از پرستار بیمار کمک بگیرید؛ برای داشتن پرستاری با تجربه و ماهر می‌توانید با گروه پشتیبانی سلامت اول در تماس باشید.

سوالات متداول

تفاوت بین دژنراسیون ماکولا خشک و مرطوب چیست؟

AMD خشک به تدریج با کاهش تدریجی بینایی همراه است و ناشی از تجمع مواد زرد رنگ به نام درزین‌ها در شبکیه است. در مقابل، AMD مرطوب با رشد عروق خونی جدید و نشت خون یا مایع به شبکیه همراه است که می‌تواند باعث آسیب سریع‌تر و شدیدتر به بینایی شود.

چه عواملی خطر ابتلا به AMD را افزایش می‌دهند؟

عواملی مانند سن بالا، سابقه خانوادگی، سیگار کشیدن، فشار خون بالا، و رژیم غذایی نامناسب می‌توانند خطر ابتلا به AMD را افزایش دهند.

چگونه می‌توان دژنراسیون ماکولا را تشخیص داد؟

AMD معمولاً از طریق معاینه چشم و آزمایشات ویژه مانند تست شبکیه و عکاسی از شبکیه تشخیص داده می‌شود. پزشک ممکن است از روش‌هایی مانند آزمایش Amsler Grid یا تصویربرداری OCT برای ارزیابی وضعیت شبکیه استفاده کند.

آیا درمانی برای AMD وجود دارد؟

درمان AMD بستگی به نوع آن دارد. برای AMD خشک، درمان خاصی وجود ندارد، اما ویتامین‌ها و مکمل‌ها می‌توانند به کند کردن پیشرفت آن کمک کنند. برای AMD مرطوب، درمان‌های دارویی، لیزر درمانی و درمان‌های مبتنی بر تزریق داروهای خاص ممکن است برای کاهش نشت عروق خونی و جلوگیری از آسیب بیشتر مفید باشند.

دژنراسیون ماکولا چیست؟

Macular degeneration مرتبط با سن (AMD) یک اختلال چشم است که به تدریج موجب تخریب ماکولا، ناحیه‌ای از شبکیه که مسئول دید دقیق و مرکزی است، می‌شود. این اختلال می‌تواند منجر به مشکلات بینایی در وسط میدان دید شود.

درمان جدید دژنراسیون ماکولا چیست؟

برای درمان دژنراسیون ماکولا محققین به دنبال روش های جدید و قطعی بوده اما تا به امروز لیزر درمانی بهترین درمان می باشد.