میگرن اختلالی مزمن است که حدوداً از هر ده نفر یک نفر به آن مبتلا می‌شود. افراد مبتلا به میگرن انواع مختلفی از آن را تجربه می‌کنند. سردرد‌های میگرن به صورت مقطعی فرد مبتلا را درگیر می‌کند؛ به طوری که ممکن است این حملات میگرنی چند روز، هفته و یا سال‌ها فاصله بیفتد. در این مقاله به بررسی علل، پیشگیری، انواع و راه‌های درمانی میگرن می‌پردازیم.
علائم میگرن
آزمایش مخصوصی برای تمایز افراد دارای میگرن از دیگر افراد وجود ندارد. در صورت بروز نشانه‌های اولیه ی بیماری مشورت پزشک عمومی مرحله‌ی اول درمان است. پزشک با بررسی سابقه‌ی خانوادگی، شرایط جسمی و احتمالا تجویز چند آزمایش کلیف سعی در رد کردن دیگر علل نشانه‌های بیماری خواهد داشت. در صورت تشخیص قطعی میگرن ، تجویز داروهای تسکین دهنده آغاز می‌شود.
بیشتر افراد دارای میگرن از شروع حملات خود این‌گونه یاد می‌کنند که نور زیاد و مستقیم باعث آزارشان شده و نسبت به رایحه‌های متفاوت حساس شده‌اند. درد ضربان دار بیشتر در یک قسمت سر(و گاهی در دو طرف سر) از دیگر نشانه‌های ابتلا به میگرن است.
برخی افراد نیز از حساسیت به لمس شکایت دارند به صورتی که ممکن است در اثر برخورد با تشک تخت یا بالش احساس درد داشته باشند. دسته‌ی دیگری از افراد نیز علائم گوارشی را تجربه می کنند.اسهال، یبوست، تهوع و استفراغ جزو همین نشانه‌ها است.
برای دریافت خدمات پرستاری بیمار کلیک کنید.
انواع میگرن
به طور کلی، بیماری افراد مبتلا به میگرن در دسته‌بندی های گوناگونی طبقه بندی می‌شود. یکی از مهم‌ترین دسته‌بندی ها میکرن همراه با اورا و میگرن بدون اورا است که در ادامه به آن می‌پردازیم.
میگرن همراه اورا
این میگرن که به میگرن کلاسیک هم معروف است معمولاً در شش ماه آخر بارداری و پس از یائسگی کاهش می‌یابد. معمولاً مبتلایان در یک ماه بیش از چهار حمله را تجربه نمی‌کنند. درد یک طرفه و ضربان دار است.
میگرن بدون اورا
این نوع میگرن، حدود سه چهارم از افراد دارای میگرن را درگیر می‌کند. میگرن بدون اورا مسئول بیشتر سردرد های دو طرفه است. معمولا بیماران از دردهای آن با عنوان کوبشی و دارای نبض یاد می‌کنند.
پیشگیری از میگرن
اصلاح سبک زندگی، ورزش منظم و تغذیه‌ی درست از عوامل تخفیف حملات میگرن هستند و در پیشگیری از آن هم نقش دارند. مصرف آب کافی و دور ماندن از الکل و اعتیاد به مواد مخدر نیز ریسک ابتلا به میگرن را کاهش می‌دهد.
علت ابتلا به میگرن
حدود پنجاه درصد افراد دارای میگرن این‌گونه گزارش داده‌اند که یکی از اعضای خانواده‌شان قبلاً سابقه ی میگرن داشته است. بنابراین، تعداد زیادی از افراد دارای میگرن به خاطر ژنتیک مبتلا می‌شوند.
موارد تشدید کننده‌ی میگرن
گزارش هایی مبنی بر تاثیر مواد غذایی گوناگون بر حملات میگرن وجود دارد. دسته‌ای از افزودنی ها، نوع خاصی از شکلات‌های حاوی فنیل آمین، نوعی پنیر و … جزو ماده‌های تحریک کننده‌ی میگرن ثبت شده اند. همچنین، موقعیت‌های تنش زا و پراسترس نیز ممکن است فاصله‌ی حمله‌ها را کم و آن‌ها را تشدید کند.
آیا درمان میگرن وجود دارد
به عنوان یک خبر بد برای افراد مبتلا به میگرن باید گفت که هنوز درمان قطعی و تضمینی برای آن پیدا نشده است. در زمان دردهای تکرار شونده یا بسیار شدید باید به پزشک مراجعه کنید. استفاده از مسکن‌های سبک به عنوان روش کنترل حملات پیشنهاد می‌شود.
البته استفاده‌ی بی‌رویه و مکرر از مسکن‌ها می‌تواند به مرور زمان باعث کاهش اثر داردها شده و به اصطلاح تحمل دارویی ایجاد کند. از طرف دیگر، طبق تجربه‌های افراد دارای میگرن، درازکشیدن در محیط آرام و به ویژه تاریک، از شدت حملات می‌کاهد.
یکی از راه‌های تسکین دهنده‌ی موقت دردهای میگرنی، بوتاکس میگرن است. این روش نیاز به ترمیم دارد و جزو روش های تهاجمی است که با دخالت سوزن انجام می‌شود. نحوه‌ی کارکرد آن به این صورت است که طبق نظر پزشک، به نقاط خاصی از سر، ژل بوتاکس تزریق می‌شود و برای یک بازه‌ی حدوداً سه ماهه فرد دچار حملات میگرنی نمی‌شود.
سخن پایانی
افراد مبتلا به میگرن حملات دشواری را تحمل می‌کنند که ممکن است زندگی‌شان را مختل کند. اصلاح روش تغذیه و داشتن سبک زندگی سالم می‌تواند تحمل این بیماری را آسان تر کند. بهترین نصیحت برای کسی که سردرد‌های شدید و دیگر نشانه‌های میگرن را تجربه کرده است، دوری از اضطراب و موقعیت‌های استرس زا به جهت کاهش ریسک حمله‌های آتی است.
