همراه بیمار در بیمارستان در کنار بیمار تا هر زمانی که بیمار و خانواده از او درخواست کنند می ماند و در عین حال دو وظیفه را به عهده دارد. وظیفه مراقبت از بیمار بر اساس اصول مراقبتی طبق توصیه های تیم درمانی و همچنین همدلی و همراهی با بیمار به عنوان جایگزین یکی از اعضای خانواده که در آن زمان به هر دلیلی قادر به مراقبت از بیمار خود نبودند.
حضور یک همراه در کنار بیمار در سایر کشور ها لزومی ندارد، اما به دلیل ضعف سیستم درمانی و مراقبتی بیمارستان های موجود حضور یک همراه به عنوان نیرویی برای کمک به مراقبین و پرستاران عمل می کند و در عین حال در کنار بیمار باعث ایجاد حس خوشایندی در او می شود.
علت دیگری که باعث اقدام به استخدام همراه بیمار می شود، مشغله کاری اعضای خانواده است. خانواده ها پیوسته تمایل دارند بهترین شرایط و با کیفیت ترین مراقبت را برای بیمار خود فراهم کنند. اما در بسیاری از موارد فرد به دلیل اشتغال، زمان و شرایط کافی برای اینکه شخصا این شرایط را برای عزیزان خود فراهم کند را ندارد. از این رو با استخدام همراه بیمار به صورت غیر مستقیم شرایط را برای بیمار مناسب می کند.
نداشتن مهارت کافی
مراقبت از بیمار نیاز به تجربه و دانش مراقبتی دارد. تمام اعضای خانواده لزوما مهارت مراقبتی را ندارند و یا در شرایط اورژانس و بروز شرایط بیماری نمی توانند مراقبت های لازم را ارائه دهند. به همین دلیل استفاده از تجربه و دانش همراهان بیمار در این شرایط بار استرسی را از خانواده برمی دارد.
احتمال آسیب به مراقب
اگر مراقب بیمار که از اعضای خانواده باشد و اموزش های مراقبت از خود و بیمار را در محیط بیمارستانی ندیده باشد می تواند خود را در معرض آسیب و بیماری قرار می دهد.
تداخل در برنامه روزانه
با توجه به مشاغل روزانه و درگیری های موجود در عصر جدید ترک شغل و خانواده برای حضور در کنار بیمار می تواند برنامه های فرد را با مشکل روبه رو کند. از سوی دیگر برای تغییر شیفت های مراقبتی تعداد زیادی از اعضای خانواده درگیر می شوند.
مراقب و همراه بیمار به عنوان نیروهای مراقبتی از سوی شرکت های پرستاری معتبر برای حضور در بیمارستان در کنار بیمار معرفی می شوند.
پیشنهاد مقاله : تغییر وضعیت دادن بیمار در تخت و نکاتی که باید بدانیم
چرا بایداز خدمات همراه بیمار استفاده کنم؟
نیروهای همراه بیمار دارای مهارت های خاصی هستند که می توانند جایگزین اعضای خانواده در مراقبت از بیمار باشند. همراه بیمار باید نسبت به بیماری های شایع آگاهی کلی داشته باشد. داروهای مصرفی و واکنش های دارویی را بشناسد. عوارض ناشی از جراحی و نشانه های آنها را بداند و در موقعیت های مختلف قادر به نشان دادن واکنش های مناسب برای حفظ سلامت بیمار باشد.
همراه بیمار در زمان موقعیت های اورژانسی باید بتواند بر عواطف خود مسلط بوده و با خونسردی اقدامات لازم از جمله اطلاع دادن به پزشک و پرستاران شیفت را انجام دهد.
یکی از دلایلی که فرد اقدام به استخدام همراه بیمار می کنند انجام کارهای اداری و پذیرش و ترخیص بیمار است. به دلیل اینکه بیمار بستری یا فردی که تحت عمل جراحی بوده است قادر به انجام امور مربوط به زمان مرخص شدن از بیمارستان نیست باید فردی را در کنار خود برای انجام این امور داشته باشد.
همدلی و همراهی با بیمار باعث دلگرمی بیمار می شود. احساس تنهایی برای بیمار حس ناخوشایندی است که حضور یک همراه بیمار مهربان و دلسوز می تواند تا حدودی این احساس را در بیمار کاهش دهد.
همراه بیمار باید به اصول اخلاقی در مراقبت از بیمار پایبند باشد. اسرار درمانی بیمار را حفظ کند. در زمان مراقبت از بیمار توجه کامل به تغییر شرایط و وضعیت سلامت بیمار داشته باشد. به توصیه های پزشک توجه کند و طبق دستورات پزشک مراقبت های لازم را انجام دهد.
خودسرانه اقدام به دادن غذاهای غیر رژیمی به بیمار نکند. اصول ایمنی را در زمان جابجایی و تحرک بیمار رعایت کند.
